Kidepo -Murchison falls - Reisverslag uit Voorschoten, Nederland van Mo & Nico - WaarBenJij.nu Kidepo -Murchison falls - Reisverslag uit Voorschoten, Nederland van Mo & Nico - WaarBenJij.nu

Kidepo -Murchison falls

Door: Mo

Blijf op de hoogte en volg Mo & Nico

14 Maart 2019 | Nederland, Voorschoten

Vandaag is dag 4, ik was in het vorige verslag abuis omdat ik een dag achterloop met het verslag. Je maakt hier ook bijna te veel mee om te onthouden. Dus dag 4, de laatste dag in Kibale national park. We staan weer op om half 6 om te douchen en ontbijten. Om 7 uur gaan we de truck in voor een gamedrive. Dak omhoog en rijden maar. Meteen als we om de bocht zijn komt er een groep olifanten aan lopen rechts van de weg. Zo'n 30 stuks zijn het er wel. Ze lopen en staan daar wat met de oren te wapperen, wat imposant, een fantastisch gezicht, deze reuzen zo dichtbij! Grote en kleintjes, helemaal gaaf. Af en toe besluit en ee  over te steken, helaas niet naast onze truck. Wij worden getrakteerd met een oren wapperenede grote olifant met kleintjes en twee zussen ofzo. Grote broer staat verderop en komt ook onze richting op. Hier raak je ontroert en minuskuul van. Wat een voorrecht om hier te mogen staan, in hun wereld, in een prachtige natuur. We rijden verder en zien weer wardhawks, waterbokken, kobs, oribis, bavianen, een secretarisvogel, marabus, ooievaars en buffels. Wat een verscheidenheid aan dieren en natuur. We zien ineens giraffen! Wow, dat is gaaf! 3 grote met 2 kleintjes, aaaaah. We rijden een stukje om zodat we er dichterbij kunnen komen. In natuurparken mag je niet van de paden af en die dieren lopen natuurlijk waar ze zelf willen, dus we moeten een ommetje maken. We komen er best dicht bij en het grappige is dat ze richting ons lopen! En een meter of 50 voor ons oversteken. Deze beesten kan je niet te dichtbij benaderen omdat ze schichtig zijn met hun onhandige lijf dus we genieten op een afstandje. Wow, bijzonder hoor. Verderop bij een rotspartij zien we hyraxen, een soort marmotten, ze zijn lekker aan het ravotten. We rijden weer naar de leeuwenrots. Er ligt vandaag maar 1 leeuw. Heb ik wel verteld over hoe dat gisteren ging? Toen waren er 2 leeuwen die net een hert hadden gedood. Een lag er moe maar voldaan naast, de ander lag een eindje verderop uit te puffen. Bij iedere beweging die een ander beest of vogel maakte keken ze op en namen ze de enorme moeite om even op te staan en ze weg te jagen. Om vervolgens weer te gaan liggen. We stonden erbij en keken ernaar op een afstandje van 10 tot 25 meter. Heel indrukwekkend. Vandaag is de prooi al half opgegeten en is er maar 1 leeuw te zien. Hij ligt op een afstandje van 10 meter van de prooi. Wij staan naast de leeuw. Niet normaal, je kan de tekeningen op zijn rug zien en af en toe kijkt hij je aan. Wow. De gieren staan op 20 meter afstand te kijken en proberen eersteen vooreen en soms in een groepje dichterbij te komen, om ook een graantje mee te kunnen pikken. Dat is niet akkoord volgens de leeuw en die verdedigd zijn prooi door op te staan en ze vijandig weg te jagen. Wat imposant is dit, ook er komen steeds meer enorme vogels aangevlogen. Ze vliegen om ons heen en boven de auto. Super mooi gezicht zeg. Het begint flink heet te worden alweer. De leeuw gaat het vandaag in zijn eentje zeker verliezen van alle aaseters. Wij vertrekken weer en wensen de leeuw succes in de strijd. Bijzonder hoor. We hebben nog een flink stuk gereden door het mooie park, we zien steeds dieren die rondscharrelen.  Ook patas aapjes, die zijn best bijzonder. Plassen doe je hier op het bushtoilet wat betekent dat je naast de truck je broek laat zakken terwijl de mannende andere kant op kijken, nu ja daar hoop je dan maar op. We drinken hier met 36 graden liters water weg dus af en toe moet je toch wat kwijt. Zelfs Nico drinkt hele flessen water weg!
Nog een stukje van gisteren, toen lag er een hoopje los zand naast de weg en als we aan komen rijden gaat die hoop bewegen. We stoppen. Komt er een enorme wardhawk onder de grond vandaan gekropen! Hu? En nog 1, en nog 1 en nog 1 en nog 1!!!!! He???? Hoe kan dat? Hoe kunnen er nou 5 van die enorme beesten onder de grond vandaan komen?? Nou, die beesten graven zich dus achterste voren een weg naar beneden, daar slapen ze en als ze wakker worden kruipen ze er weer uit. Nou ja xeg, dat verwacht je toch niet.
Supertof dat we dat toevallig zagen! We hebben echt wel geluk hoor, twee prooien gezien, oh ja ook vergeten te vertellen, toen we aan kwamen in dit park zagen we een leeuw in de verte rennen. Vervolgens ligt er een vers kadaver langs de weg. Hele trossen gieren zitten erop en marabus zitten ernaast. Ze doen zich te goed aan het verse vlees. De leeuw had kennelijk een prooi gevangen maar helaas verloren aan de tros gieren. Tsja dat kan als de leeuw maar alleen is. De tweede dag gingen we weer om half 6 op en zijn we om 7 uur gestart met een natuurwandeling, inclusief gids met geweer. We hebben enorm veel buffels gezien, niet normaal, ook heel dichtbij, zelfs bedreigend dichtbij. Zo'n buffel maakt zichzelf nog groter dan hij al is en komt dreigend op je af, eerst wandelend, dan rennend en als het moet dwars door je heen. Soms was de buffel ernstig dichtbij. Kei leuk hoor, helemaal nooit eng. De wandeling was pittig, ging over heuvels, normaal geen probleem maar met 36 graden in de zon heel pittig.
Na de wandeling rijden we terug naar het park en worden getrakteerd op heleboel olifanten! Het zijn wel 40 stuks! Ze liepen in verschillende groepen, niet heel dichtbij maar wel heel veel. Super tof om zoveel van die joekels voorbij te zien gaan. We rijden naar de lodge en krijgen een heerlijke lunch, een soepje en pasta bolognaise. We hebben een paar uur rust en nemen de tijd om de tassen opnieuw in te richten en in te pakken zodat ze klaar staan voor morgen, dan vertrekken we hier weer vroeg. Om 15 uur gaan we in de auto naar een dorpje hier in de buurt. We krijgen een rondleiding. Ralf en Patries waren hier in december en hebben foto's in het dorp gemaakt. Ze hebben met de gids uit het dorp afgesproken dat ik de foto's mee zou nemen, dat heb ik natuurlijk gedaan. Dus ik tover het mapje met foto's uit mijn tas en zeg dat ik een verrassing voor hem heb. Hij maakt het mapje open en is zichtbaar ontdaan, hij loopt met de foto's weg en laat ze aan wat anderen zien. Hij komt terug en zegt dat hij de dame herinnert die dit beloofd had. Hij zal de foto's geven aan de personen die erop staan. Leuk toch. Wij vonde de excursie verder nogal tegen vallen. De kliniek was dicht. De dokterspost was dicht want er is geen dokter. De schooltjes waren ver weg en niet eens zichtbaar als stip op de kaart en het dansje wat voor ons opgevoerd werd vonden we toch wat ongemakkelijk. Alsnog een donatie achtergelaten met pennen, schriften en zeepjes. Terug in de lodge krijgen we weer een heerlijke maaltijd.

Vanochtend om 6:30 uur uit bed, om 7:15 ontbijten en om 8 uur vertrokken naar Murchison falls, de volgende bestemming. De temperatuur loopt snel op. We lunchen in Gulu, een grote plaats. De hele dag in de auto met mooi uitzicht. Het landschap verandert van savanne naar bergachtig naar een vlakke omgeving die heel groen is weer naar heuvels. Het regent 5 spetters. Af en toe zien we herten en warthogs (voorheen fout gespeld). Onze lodge is als een sprookje, het is deels een fort, gelegen aan de nijl, met zwembad. We hebben dezelfde tenten als op de vorige camping dus we voelen ons meteen thuis. Meteen zwemkleding aan en we plonzen het water in. Heet joh maar wel lekker. We krijgen een biertje in het water, heerlijk hoor. We liggen zeker een uur in het water. De groep is echt gezellig en leuk, we beginnen steeds meer lol met elkaar te hebben. Het internet lijkt hier redelijk dus we proberen foto's te plaatsen. Slaap lekker en tot snel xxx

  • 14 Maart 2019 - 03:10

    Mieke:

    Fantastisch zeg. Wat is de wereld mooi. En wat schrijven jullie leuk. Zo’n ongemakkelijk gevoel bij het bezoek aan een dorpje herkennen we van onze reis naar Namibië. Heel veel plezier en genieten maar. Liefs van ons.

  • 14 Maart 2019 - 13:52

    Daisy:

    Super weer om te lezen. Net of w er een beetje bij zijn.
    Ik kijk uit naar het volgende verhaal.

  • 15 Maart 2019 - 08:51

    Yvonne:

    Hai beiden, wat een fantastisch reisverslag. Je ziet het voor je. Ik ga de Warthog opzoeken. Fijn dat we kunnen delen in jullie prachtige vakantie. Lieve groet uit een zeer regen en harde winderig Nederland.

  • 15 Maart 2019 - 12:09

    Pim:

    Leuk om te lezen. Begrijp dat het heel indrukwekkend is. Wij zijn ook op expeditie geweest en zijn zonder gids verdwaald op de Drunense heide.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Voorschoten

Mo & Nico

Actief sinds 26 Feb. 2019
Verslag gelezen: 120
Totaal aantal bezoekers 1614

Voorgaande reizen:

09 Maart 2019 - 29 Maart 2019

Aapjes kijken

Landen bezocht: