Deel 3 van het vorige versla

Laatste dag Murchison falls

Na een bloedhete nacht van 30 graden gaan we na een ontbijtje, iedere dag met eieren en spek, vers fruit, sapje, koffie en pannekoekjes, om 6 uur weer op pad. We rijden direct naar de Nijl en nemen de boot van 7 uur. Dit is een klein bootje voor ons groepje en een gids/kapitein. We gaan vandaag 5 uur vogels spotten vanuit dit bootje. Dit is wel heel ontspannen hoor. In de truck zit je de hele dag te hobbelen en bobbelen. Zitten is te heet dus je staat de hele dag met je hoofd onder het omhooggevouwen dak. Best heel inspannend. Nu zit je onderuitgezakt in het bootje een beetje te kijken, te filmen en te kletsen. Heerlijk! Het is weer snikheet, het wordt vandaag 44 graden. We zien weer heel veel nijlpaarden, zo leuk. De 3 soorten ijsvogeltjes, de bijzonder mooi gekleurde bee eeter, verschillende ooievaarsoorten, reigers, haviken, pelikanen en als we op lake Albert zijn uiteindelijk de topper onder de vogels, de shoe bill. En dat is een joekel van een vogel. 1,5 meter hoog. Met een grote eendensnavel. Er zijn in dit gebied nog maar 24 exemplaren en wij hebben de mazzel hem te zien! De gids waarschuwde al aan het begin van de tocht dat de vogel al een week niet gezien was. Nou, dat is dus wederom een gelukkie voor ons. De vogel zit wel heel ver weg maar omdat hij zo kolossaal is krijgen we hem toch ingezoomd. Cor heeft met zijn enorme telelens een prachtige foto gemaakt. Dan trakteert de vogel ons ook nog op een rondje vliegen, wat een prachtig gezicht! We varen terug en blijven toch verbaasd over de diversiteit aan dieren op de kant, warthogs, olifanten, nijlpaarden, kobs, oribi's, hartebeesten, waterbokken en nog een krokodil. Tsjonge wat een ochtend weer. We stappen aan de overkant van het water uit, Isma en Mozen zijn met de pont overgevaren. We gaan op weg naar de waterval. Natuurlijk via rode hobbel de bobbelwegen. Met 44 graden. Eigenlijk niet heel relaxed. We eten wat van onze lunchbox in de auto. Bij het wandelpad gekomen gaat het pad direct omhoog de berg op. Het is een deels aangelegde trap. Zinderend heet is het. Vrij snel staan we bovenop. Hannie en ik blijven op dit punt onder een boom op een bankje zitten, de rest gaat verder wandelen. Wij zien ze bijna de hele route lopen, een pittige tocht bij deze temperaturen. Het uitzicht op de waterval was magnefique, toch hadden een aantal achteraf spijt dat ze waren gegaan. Ze hebben eerst flink afgedaald en moesten dat stuk ook weer omhoog lopen. Bij zulke temperaturen is het toch een behoorlijke afslachting. Ze komen bij ons even op adem en we lopen aan de achterkant de berg af richting de waterval. Zo, hier gaat een onvoorstelbare bak water met heel veel geweld door de kloof. Het sproeit een beetje wat we verwelkomen, je koelt er niet van af, onmogelijk in deze hitte. Eigenlijk is iedereen kapot, de hitte is te groot voor Nederlanders, we gaan met spoed terug naar de pont om over te varen, dan in een rap tempo naar de camping terug. We staan in de open truck in de zinderende hitte, er staat een keiharde wind die het nog heter lijkt te maken, onze waterflesjes geven kokend water, we zijn bijzonder toe aan verkoeling. Die komt waarschijnlijk in Nederland pas. We plonzen met onze vieze en rood stoffige lijve  in het zwembad en nemen een koel drankje. Pffff wat een dag weer. Lekker douchen (helaas geen koud water, alles is warm tot heet hier), tassen inpakken en dineren. We gaan buiten zitten, de temperatuur loopt nog wat op en het wordt windstil. Zelfs mijn lijf zweet peentjes, jeetje. Het eten is heerlijk zoals altijd en de muggen doen zich tegoed aan ons bloed. Er wordt niet meer op de telefoon of tablet gekeken, we zijn kei kapot. Snel slapen want morgen gaat om 4u30 weer de wekker. We gaan naar onze volgende bestemming.